សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត

សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត (១៨៨៣ – ១៩៦៩)

– ជាអ្នកប្រាជ្ញអក្សរសាស្រ្តខ្មែរ ដែលមានចំណេះដឹងជ្រៅជ្រះ អំពីអក្សរសាស្រ្ត ភាសាបាលី សំស្រ្កឹត ប្រវត្តិសាស្រ្ត ព្រះពុទ្ធសាសនា និងភាសាបរទេសមួយចំនួនទៀត ។
– ឆ្នាំ១៩១៥ ជាសាស្រ្តាចារ្យ នៅសាលាភាសាបាលី
– ឆ្នាំ១៩១៩ ជាសមាជិកនៃគណៈកម្មាធិការតាក់តែងវចនានុក្រមខ្មែរ បន្ទាប់មកជាលេខានៃគណៈកម្មាធិការនេះ ។
– ឆ្នាំ១៩៣០ ជាអនុនាយកសាលាភាសាបាលី និងជាសមាជិកគណៈកម្មការបកប្រែព្រះត្រៃបិដក ហើយបានឡើងឋានៈជានាយកសាលាបាលីជាន់ខ្ពស់ នៅឆ្នាំ១៩៤២ ។
– ឆ្នាំ១៩៦១ ជាសមាជិកកិត្តិយសនៃសមាគមអ្នកនិពន្ធខ្មែរ
– ឆ្នាំ១៩៦៣ សម្តេច នរោត្តម សីហនុ ជាព្រះប្រមុខរដ្ឋ បានប្រទានកិត្តិយសថ្វាយព្រះអង្គ ជាសម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ។
– ឆ្នាំ១៩៦៧ បានទទួលសញ្ញាប័ត្របណ្ឌិតរដ្ឋអក្សរសាស្រ្ត ពីភូមិន្ទសាកលវិទ្យាល័យភ្នំពេញ ។
ប្រទេសកម្ពុជា បានបាត់បង់អ្នកប្រាជ្ញអក្សរសាស្រ្តខ្មែរ មួយរូបពិតមែន តែស្នាព្រះហស្ថរបស់ព្រះអង្គ នៅរស់ជានិច្ច គឺ វចនានុក្រមខ្មែរ ។
(ដកស្រង់ចេញពីសៀវភៅប្រវត្តិសាស្រ្តកម្ពុជា និងវរជនខ្មែរ និពន្ធដោយលោក សាគូ សាម៉ុត និងវិគីភីឌា)